Pukulan, pukulan kepada anak di punggung dengan tangan, adalah bentuk disiplin yang biasa yang masih digunakan pada kanak-kanak di seluruh dunia. Walau bagaimanapun, cambuk hari ini dilarang di 53 negara dan negara di seluruh dunia.
Penggunaan sebatan telah menjadi isu yang sangat kontroversi semasa dekad yang lalu dan penyokongnya mendakwa bahawa mereka selamat, perlu dan berkesan, manakala mereka yang menentang tuntutan bahawa mereka berbahaya kepada anak-anak dan melanggar hak asasi manusia mereka.
Kami adalah dua penyelidik akademik dengan pengalaman yang luas dalam penyelidikan dan percubaan klinikal dalam bidang penyalahgunaan kanak-kanak. Kami mengkhususkan diri dalam kesan-kesan bau busuk dan matlamat kami adalah untuk mengambil perbahasan lanjut mengenai perkara ini.
Penyelidikan dengan jelas menunjukkan bahawa bengkok dikaitkan dengan kebarangkalian yang lebih tinggi dari sekuel negatif pada tahap kesihatan, sosial dan pembangunan. Kesudahan ini termasuk masalah kesihatan mental, penyalahgunaan bahan, cubaan bunuh diri dan masalah kognitif. Ia juga harus diperhatikan bahawa tidak ada kajian saintifik yang menunjukkan bahawa sebatan bermanfaat untuk kanak-kanak.
Orang yang mengatakan bahawa sebatan kanak-kanak berbahaya pada beberapa kesempatan, hanya diberikan pendapat mereka dan merupakan pendapat yang tidak disokong oleh sebarang dasar saintifik.Kajian-kajian ini
Setakat ini, beratus-ratus kajian yang berkualiti mengenai bengkak telah dijalankan dengan pelbagai jenis penyelidikan. Dari masa ke masa, kualiti penyelidikan sedemikian telah bertambah baik untuk memasukkan cara yang lebih baik untuk mengukur kecacatan, serta bentuk penyelidikan dan kaedah statistik yang lebih canggih.
Bukti saintifik kajian ini secara konsisten menunjukkan bahawa pukulan berkaitan dengan sekuel negatif untuk kanak-kanak.
Terdapat dua kajian rujukan dalam hal ini yang diarahkan oleh Elizabeth Gershoff. Dalam kajian pertama, yang diterbitkan pada tahun 2002, 88 kajian yang diterbitkan dalam 62 tahun sebelumnya telah dibandingkan dan dianalisis dan menyimpulkan bahawa hukuman fizikal dikaitkan dengan penyalahgunaan fizikal, jenayah dan tingkah laku antisosial.
Pada tahun 2016, analisis meta-analisis telah diterbitkan di mana 75 kajian yang dijalankan dalam 13 tahun sebelumnya dianalisis dan dibandingkan. Kesimpulan dari analisis ini adalah bahawa tidak ada bukti bahawa bengkok berfungsi untuk memperbaiki tingkah laku kanak-kanak dan bau busuk meningkatkan risiko 13 jenis sekuel yang berbahaya, termasuk agresif, kelakuan antisosial, masalah kesihatan mental dan hubungan negatif dengan ibu bapa.
Kami kini mempunyai data yang jelas menunjukkan bahawa sebat bukan amalan yang selamat atau berkesan. Jelas sekali ini tidak membuat ibu bapa yang telah memberikan sebarang ibu bapa yang buruk, kita hanya tidak tahu akibatnya pada masa lalu.
Mewujudkan strategi keibubapaan positif
Bukti penyelidikan selama 20 tahun secara konsisten menunjukkannya sebat adalah berbahaya. Terdapat juga konsensus global yang semakin meningkat mengenai hak kanak-kanak untuk dilindungi dan hidup dengan maruah, seperti yang dinyatakan dalam Konvensyen Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu mengenai Hak Kanak-kanak dan dalam Matlamat Pembangunan Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu yang mampan untuk menamatkan keganasan. Secara keseluruhannya, cadangan utama ialah seseorang tidak boleh menggunakan sebatan pada kanak-kanak atau remaja.
Kini perkara penting ialah mencari jalan untuk membantu ibu bapa menggunakan strategi orang tua yang positif yang tidak memerlukan apa-apa jenis tindakan fizikal. Penyelidikan telah menunjukkan bahawa program pendidikan ibu bapa yang tertumpu kepada tidak menggunakan hukuman fizikal boleh berjaya.
Sekiranya penyelidik memberi tumpuan lebih kepada kesan amalan orang tua yang baik, kita boleh meninggalkan perdebatan tentang sama ada bengkak adalah baik atau tidak.Beberapa bukti mengenai kesan positif mengurangkan amalan keibubapaan agresif datang dari program-program Amerika seperti Terapi Interaksi Ibu Bapa-Kanak-Kanak (PCIT), Incredible Years (IY) atau Perkongsian Keluarga Jururawat (NFP). Keberkesanan program lain yang direka untuk membantu keluarga di dalam dan di dalam pediatrik sedang dianalisis.
Sebagai penyelidik, kita perlu memikirkan semula cara kita menyiasat, soalan-soalan yang kita tanya kepada diri sendiri dan perdebatan yang kita lakukan, jika kita mahu terus maju dalam bidang ini dan memastikan keselamatan dan kesejahteraan kanak-kanak. Majalah saintifik Penyalahgunaan & Pengabaian Beliau telah menerbitkan satu isu khas yang mengandungi kajiannya sendiri dan beberapa artikel perbincangan dengan lebih banyak strategi. Ia boleh didapati secara percuma untuk semua pembaca untuk masa yang terhad.
Pengarang: Tracie O. Afifi, profesor bersekutu di University of Manitoba dan Elisa Romano, Profesor Psikologi Klinikal, Universiti Ottawa.
Artikel ini pada asalnya telah diterbitkan dalam Perbualan. Anda boleh membaca artikel asal di sini.
Diterjemahkan oleh Silvestre Urbón.
