Kita hidup pada masa ketika gagasan tentang tokoh bapa yang bekerja, secara emosional dan sering tidak hadir, nampaknya menjadi sebahagian dari masa lalu. Sepanjang dekad yang lalu, kita telah melihat bagaimana kebimbangan utama bapa adalah untuk memenangi roti itu "Dapatkan terlibat", "aktif" atau "komit" kepada penjagaan kanak-kanak.
Perubahan ini sepatutnya sebahagian daripada pemerbadanan ramai wanita ke dalam pasaran buruh dan peningkatan keluarga dengan dua gaji, tetapi terdapat perubahan harapan dan kini ayah yang "baik" memainkan peranan aktif dalam keluarga pada masa itu daripada tanggungjawab berkongsi dalam penjagaan kanak-kanak dan membuat keputusan. Manfaat keanggotaan yang baik untuk kesejahteraan kanak-kanak ditunjukkan secara meluas.
Tetapi walaupun terdapat perubahan ini, masih terdapat bukti bahawa imej ibu tradisional sebagai pengasuh utama masih menjadi rujukan umum dalam semua aspek pendidikan orang tua dan dalam buku-buku mengenainya. Malah, dasar untuk menyelaraskan kerja dan kehidupan keluarga terus menggambarkan dualiti jantina wanita dan lelaki yang bekerja dan ibu bapa.
Dalam tahun-tahun kebelakangan ini, lebih banyak perhatian telah diberikan kepada cara-cara di mana keadaan lelaki dalam keluarga dapat diperbaiki. Sebagai contoh, cuti ibu bapa yang dibayar selama dua minggu diperkenalkan di United Kingdom pada bulan April 2003 dan pada bulan April 2015 ia telah diperbaiki dengan pengenalan cuti ibu bapa yang dikongsi, yang bermaksud apabila ibu menamatkan cuti bersalin dan Apabila kembali bekerja, ibu atau pasangannya boleh menggunakan masa yang tinggal sehingga 52 minggu.
Dalam amalan, laporan mencadangkan bahawa penerimaan cuti orang tua yang dikongsi oleh kedua ibu bapa adalah sangat rendah, atas sebab-sebab yang berkisar dari kekurangan kesedaran mengenai sistem kepada fakta bahawa bagi banyak keluarga, tidaklah menguntungkan untuk mengurangkan gaji dalam perbandingan dengan masa lapang yang ada dan hanya menerima kira-kira 700 euro sebulan.
Kos menjadi ibu bapa
Adalah kenyataan bahawa United Kingdom jauh di belakang negara-negara lain dari segi dasar yang menyokong paterniti: di Sweden dan Norway ada cuti bersalin, mencapai peratusan gaji yang tinggi yang menjadi 100% 10 minggu pertama dalam kes Norway.
Pelepasan bersama di United Kingdom baru-baru ini telah diperkenalkan dan itulah sebabnya masih sedikit penyelidikan dalam hal ini. Apa yang telah disahkan ialah terdapat lebih banyak cara untuk memahami kejantanan dan apa yang dimaksudkan sebagai ayah hari ini (termasuk perubahan tanggungjawab apabila mempunyai anak).
Ibu bapa lebih terbuka kepada idea bahawa mereka boleh lebih terlibat dalam penjagaan kanak-kanak, tetapi mereka yang membuat keputusan untuk menjadi sepenuh masa dan tinggal di rumah tetap jarang.Untuk mendapatkan maklumat lanjut, kami dapat melihat ibu bapa yang telah menerima peranan sebagai penjaga utama dalam keluarga. Ini "Ibu bapa yang tinggal di rumah" Mereka adalah satu perkara yang jarang berlaku sehingga hampir 10 tahun lalu apabila krisis ekonomi global berlaku. Istilah ini dicipta "Mancession" (gabungan kata-kata "lelaki" dan "kemelesetan") untuk merujuk kepada fakta bahawa ramai lelaki menganggap peranan "suri rumah" selepas kehilangan pekerjaan kerana krisis. Institut Perangkaan Kebangsaan United Kingdom melaporkan pada tahun 2016 bahawa terdapat 225,000 orang ibu bapa di United Kingdom yang boleh dikelaskan sebagai "tidak aktif secara ekonomi" kerana tanggungjawab keluarga.
Kerosakan dan kerja rumah
Terdapat sedikit kajian terhadap ibu bapa yang tidak bekerja dan tinggal di rumah. Bermula dengan kerja Andrea Doucet di Kanada, garis kajian ini telah digunakan oleh penyelidik di United Kingdom. Selepas meneliti cara ibu bapa diwakili dalam media dan mengumpul maklumat langsung, jelas bahawa kejelasan dalam hal ini ditentukan oleh cara media mewakili ibu bapa yang memutuskan untuk tinggal di rumah
Sebagai contoh, untuk menjelaskan peranan ibu bapa yang tinggal di rumah, beberapa penulis menamakan model maskuliniti yang berlainan, sementara yang lain bercakap tentang amaran atau bahkan menyampaikan idea bahawa ibu bapa tersebut bukanlah pilihan, tetapi telah melihat terpaksa membuat keputusan itu.
Hasrat untuk menjaga anak-anak mereka sepenuh masa menjadi sebahagian daripada identiti peribadi mereka dan membawa mereka untuk memproses lebih baik fakta menerapkan peranan mereka sebagai penjaga kepada gagasan tradisional maskuliniti.Walaupun ada komen-komen negatif, apa yang jelas kepada saya bercakap dengan beberapa ibu bapa adalah bahawa keinginan untuk menjaga anak-anak mereka sepenuh masa menjadi sebahagian daripada identiti peribadi mereka dan memimpin mereka untuk memproses lebih baik fakta menerapkan peranan mereka sebagai penjaga kepada idea tradisional maskuliniti. Ini sesuai dengan beberapa kajian terkini yang menunjukkan bahawa terdapat beberapa idea mengenai makna maskulinitas dan bukan keistimewaan kepribadian hegemonik yang unik berdasarkan kerja keras dan pendapatan untuk keluarga. Ia adalah sesuatu yang dilihat di mana ibu bapa menggabungkan pekerjaan berbayar dengan kehidupan keluarga.
Memang benar bahawa setiap ibu bapa mereka lebih terbuka kepada idea bahawa mereka boleh lebih terlibat dalam penjagaan anak, tetapi mereka yang memutuskan untuk menjadi sepenuh masa dan tinggal di rumah tetap jarang. Beberapa laporan seperti kajian yang mendakwa bahawa lelaki "dengan buah zakar yang lebih kecil lebih mungkin terlibat dalam tugas seperti menukar lampin, memberi makan anak-anak mereka atau mandi mereka" menunjukkan bahawa masih banyak yang perlu dilakukan dari segi kebimbangan sosial mengenai kejantanan dan penjagaan anak.
Pengarang: Abigail Locke, Profesor Psikologi di Bradford University
Artikel ini pada asalnya telah diterbitkan dalam Perbualan. Anda boleh membaca artikel asal di sini.
Diterjemahkan oleh Silvestre Urbón.
